Í skýrslunni er gerð grein fyrir niðurstöðum mælinga á sigdældum og ísskriði inn til Gjálpar á
árunum 2003-2005. Gögnin eru tengd fyrri mælingum sem hófust í júní 1997, 8 mánuðum
eftir Gjálpargosið. Mælingarnar hafa verið gerðar á sumrin en veturinn 2002-2003 stóð
járnstika í tæplega 1750 m hæð norðan Gjálpar. Færsla þessarar stiku frá hausti 2002 til
hausts 2003 bendir til þess að ekki sé munur á ísskriði að sumri eða vetri og því dugi
sumarmælingarnar til að meta ísskrið á hverjum tíma á Gjálparsvæðinu. Niðurstöður um
yfirborðshraða og rúmmálsbreytingar dælda (DV) eru notaðar til að meta ísflæði inn til
Gjálpar (DQ) á tveimur fjögurra ára tímabilum, 1998-2001 og 2002-2005. Einnig er stuðst
við fáanlegar upplýsingar um afkomu svæðisins (B). Afkoma við botn (B’) er síðan fundin út
frá massavarðveislu, þar sem B’ = DV - B - DQ. Niðurstaðan er sú að á fyrra tímabilinu
(1998-2001) hafi bráðnun við botn samsvarað um 3 m3
s-1 en verið óveruleg á því seinna (2002-2005). Afl jarðhitans í fjallinu fyrir sömu tímabil er 880±140 MW 1998-2001 en
30±140 MW 2002-2005. Það er því bráðabirgðaniðurstaða að varmastraumur frá Gjálp hafi
verið mikill fyrstu 4-5 árin en óverulegur og jafnvel nánast enginn eftir það. Tilvist lítils
sigketils þar sem megingígurinn var í gosinu bendir þó til þess að a.m.k. þar sé einhver hiti
eftir í fjallinu, þó fáir tugir megawatta ættu að duga til að skýra ketilinn. Engar vísbendingar
hafa fundist um að vatn hafi safnast fyrir við Gjálp frá því skömmu eftir gosið
Alexander H. Jarosch, Magnús Tumi Guðmundsson, Þórdís Högnadóttir
Gjálp 2003-2005: Depression development, Ice flux and heat output